BAÑOS
25 juli 2017 - Baños de Agua Santa, Ecuador
Inmiddels zijn we twee dagen in Baños, betekent baden, en vinden we de sfeer super gezellig, vriendelijk, gemoedelijk en kan je hier heel lekker eten. Vooral bij Casa Hood, waar we al twee avonden hebben gegeten :).
De dag dat we eigenlijk al best op tjjd aankwamen, drie uur in de middag, hebben we lekker wat rondgelopen, een biertje gedronken en bedacht wat we hier gingen doen. Lekker nachtje erover geslapen en maandag onze tocht per localbus begonnen naar Casa del arbol. Dit is een boomhut met schommels eraan, bekend geworden door de national geographic met een foto van prachtig uitzicht een rokende vulkaan en groene bergtoppen. Toen wij echter bovenaam kwamen na weliswaar een mooie busrit en stukje ervaring van het lokale leven, was er niks te zien dan witte mist.. Inderdaad....a swing into heaven..daar leek het meer op... maar een leuke schommelsessie volgde en het is best raar om te schommelen in het niks...
De bus terug naar beneden vertrok om een uur en vier uur en daartussenin... niks :). We hadden gelezen dat je in twee uur van de stad naar deze casa kon wandelen, naar beneden dan toch zeker ook. Dus vol goede moed begonnen we... er na een paar km over de weg lopend achterkomend dat ze met de beschrijving misschien een wandeltrail bedoelden en geen trail over de weg... te laat... Ook hadden we geen enkel referentiepunt waaraan we konden meten hoe ver we al waren, tot het volgende uitzichtpunt kwam. We hadden inmiddels 4,5 km gelopen en waren een uur en wildplaspauze verder. Het uitzicht over de stad, niet mistig, was mooi maar ook bleek dat de stad nog een eindje weg was. We liepen stug verder en spraken al voorzichtig uit dat als er een bus langs zou komen we deze misschien wel aan konden houden, de thermische baden wachten nog op ons en deze route in de regen was inmiddels meer een moetje dan een wauwtje geworden...Toen er een truck langskwam met twee gringo's in de laadruimte zwaaiden we vrolijk en bedachten we dat zo n auto ook nog wel een optie was om aan te houden. Prompt zien we de autoriteiten remmen, we rennen er naartoe en vragen of we mee mogen rijden naar de stad en dit mag! Wow...het was echt nog een paar uur lopen geweest.... We bedanken de meneer vriendelijk, bieden wat geld als dank maar hij wilde er niks van weten en had het graag ggedaan! Wauw...
's Midddags chillen we wat en s avonds laten we ons door een taxi afzetten bij de piscina La Salada. Baden die verwarmt worden door de actieve vulkaan Tungurahua. Heerlijk warm en afkoeling zoeken we bij de natuurlijke rivier. 's Avonds om acht uur verlaten we de baden en bedenken ons dat we geen taxi hebben klaarstaan, er ook geen taxi's staan, het donker is en misschien niet veilig is om terug te lopen, het nr van de taxi in Baños niet in de planet staat en we dus eigenlijk geen idee hebben hoe in de stad te komen. We besluiten net terug te lopen en aan de badmeesters een nr te vragen als er toch nog een zwemdame naar buiten loopt. We vragen haar naar een taxi of bus en verstaan het woord camino wat wandelweg betekent en gewijs.. we besluiten haar te volgen. Dan komen we bij een hostel uit en wordt duidelijk dat ze voor ons gaat vragen of er een taxi gebeld kan worden. En jawel.. we mogen binnen even wachten en er wordt een taxi gebeld. Tien minuten later zitten we in de taxi onderweg naar het hostel. We besluiten nog even een hapje te gaan eten bij het gezellig Casa Hood en duiken vervolgens ons bed in met naast ons een backpack met schoongewassen kleren :)
Dinsdsg wilden we de route der watervallen gaan mountainbiken, maar met de regen die verwacht wordt en toch Sam zijn schouder, leek het ons beter een buggy te huren... heel tof...als het niet heel de dag al zou regenen..en jammer genoeg geen miezer maar miezer afgewisseld met harde regen en wind... dat wordt nog even aanzien en van eettentje naar eettentje hoppen.
Adios! X
De dag dat we eigenlijk al best op tjjd aankwamen, drie uur in de middag, hebben we lekker wat rondgelopen, een biertje gedronken en bedacht wat we hier gingen doen. Lekker nachtje erover geslapen en maandag onze tocht per localbus begonnen naar Casa del arbol. Dit is een boomhut met schommels eraan, bekend geworden door de national geographic met een foto van prachtig uitzicht een rokende vulkaan en groene bergtoppen. Toen wij echter bovenaam kwamen na weliswaar een mooie busrit en stukje ervaring van het lokale leven, was er niks te zien dan witte mist.. Inderdaad....a swing into heaven..daar leek het meer op... maar een leuke schommelsessie volgde en het is best raar om te schommelen in het niks...
De bus terug naar beneden vertrok om een uur en vier uur en daartussenin... niks :). We hadden gelezen dat je in twee uur van de stad naar deze casa kon wandelen, naar beneden dan toch zeker ook. Dus vol goede moed begonnen we... er na een paar km over de weg lopend achterkomend dat ze met de beschrijving misschien een wandeltrail bedoelden en geen trail over de weg... te laat... Ook hadden we geen enkel referentiepunt waaraan we konden meten hoe ver we al waren, tot het volgende uitzichtpunt kwam. We hadden inmiddels 4,5 km gelopen en waren een uur en wildplaspauze verder. Het uitzicht over de stad, niet mistig, was mooi maar ook bleek dat de stad nog een eindje weg was. We liepen stug verder en spraken al voorzichtig uit dat als er een bus langs zou komen we deze misschien wel aan konden houden, de thermische baden wachten nog op ons en deze route in de regen was inmiddels meer een moetje dan een wauwtje geworden...Toen er een truck langskwam met twee gringo's in de laadruimte zwaaiden we vrolijk en bedachten we dat zo n auto ook nog wel een optie was om aan te houden. Prompt zien we de autoriteiten remmen, we rennen er naartoe en vragen of we mee mogen rijden naar de stad en dit mag! Wow...het was echt nog een paar uur lopen geweest.... We bedanken de meneer vriendelijk, bieden wat geld als dank maar hij wilde er niks van weten en had het graag ggedaan! Wauw...
's Midddags chillen we wat en s avonds laten we ons door een taxi afzetten bij de piscina La Salada. Baden die verwarmt worden door de actieve vulkaan Tungurahua. Heerlijk warm en afkoeling zoeken we bij de natuurlijke rivier. 's Avonds om acht uur verlaten we de baden en bedenken ons dat we geen taxi hebben klaarstaan, er ook geen taxi's staan, het donker is en misschien niet veilig is om terug te lopen, het nr van de taxi in Baños niet in de planet staat en we dus eigenlijk geen idee hebben hoe in de stad te komen. We besluiten net terug te lopen en aan de badmeesters een nr te vragen als er toch nog een zwemdame naar buiten loopt. We vragen haar naar een taxi of bus en verstaan het woord camino wat wandelweg betekent en gewijs.. we besluiten haar te volgen. Dan komen we bij een hostel uit en wordt duidelijk dat ze voor ons gaat vragen of er een taxi gebeld kan worden. En jawel.. we mogen binnen even wachten en er wordt een taxi gebeld. Tien minuten later zitten we in de taxi onderweg naar het hostel. We besluiten nog even een hapje te gaan eten bij het gezellig Casa Hood en duiken vervolgens ons bed in met naast ons een backpack met schoongewassen kleren :)
Dinsdsg wilden we de route der watervallen gaan mountainbiken, maar met de regen die verwacht wordt en toch Sam zijn schouder, leek het ons beter een buggy te huren... heel tof...als het niet heel de dag al zou regenen..en jammer genoeg geen miezer maar miezer afgewisseld met harde regen en wind... dat wordt nog even aanzien en van eettentje naar eettentje hoppen.
Adios! X
