Baños - dos

Na een regenachtig en rustig begin van onze tweede dag in Baños, hebben we toch besloten de regen onze plannen niet te laten verstoren. We hadden een laat ontbijt en tegelijkertijd lunch genuttigd, de regen zo eens aangekeken, zwaar in dubio gezeten, naar buiten gelopen, bij gebrek aan beter een waterval die we zagen vanuit het restaurantje bezocht en toch maar besloten dat we de regen best vonden meevallen en we altijd nog terug konden keren wanneer het te slecht werd... :).

Zo gezegd, zo gedaan. We huurden een buggy, zo'n kleine waggie, kregen een helm op en een kaart mee en gaan... Op de kaart stond duidelijk weergegeven tot waar we mochten rijden en welke gebieden we met de waggie niet in mochten. En daar gingen we.. op de gewone weg, door tunnels, langs tunnels op paden speciaal voor fietsers en motoren, onder watervallen door (lees: nat..), ingehaald worden door vrachtwagens, bussen en auto's. Onderweg zagen we prachtig groene bergen, wilde begroeiing, watervallen en roofvogels. Ons einddoel was Pailon del Diablo, een reusachtige waterval met giga veel kracht. Nat van de regen was niet aan de orde..nat van de waterval wel... Het was een mooie wandeling naar de waterval toe, door toch een vorm van regenwoud, grote baderen, lianen en tot onze verassing hebben we ook een kolibrie zien vliegen. We konden heel dicht bij de waterval komen, het pad naar beneden was te nat dus dat hebben we maar overgeslagen. Het water sloeg over de uitzichtpunten heen en ook de grot waar je doorheen kon kruipen om nog dichter naast de waterval te komen, hield je niet droog. Wat een natuurgeweld!

Op de terugweg gingen we weer tunnel in tunnel uit, motorpaadje in en motorpaadje uit en oeps...we vergaten het paadje ook weleens... We snappen nu waarom deze paadjes er zijn.. In de tunnel werd het na een tijdje rijden pikdonker, het lampje van ons waggie bood niet genoeg zicht en de zaklamp op de smartphone niet veel meer... rijden op gevoel, rechts blijven en tegemoet rijdend verkeer goed volgen.. daarom zijn die paadjes er dus... ;).

Heelhuids kwamen we terug van dit onverwacht mooie avontuur. 's Avonds hebbem we geprobeerd nog een trui te shoppen, maar het afdingen wilde ons niet lukken. We zijn hongerig van alle avonturen weer aangeschoven in Casa Hood, heerlijk gegeten en moe maar voldaan gaan slapen.

Vanmorgen kletterde de regen weer tegen het raam, nog harder dan de dagen ervoor.. we pakken onze backpacks weer in, checken uit en nemen bij café Good nog een stevig ontbijt. Vervolgens begint de reis naar Alausi. We reizen met de bus naar Riobamba, nemen een gezellige taxi naar de bus naar Alausi. De taxichauffeur kletst wat raak en nadat we hem duidelijk maken een klein beetje Spaans te praten, kletst ie gezellig volop verder. Hier en daar maken we er wat van ;), we hadden elkaar in ieder geval begrepen want we worden afgezet bij de busterminal en pakken hier onze tweede bus naar Alausi en dan zijn we er! Het reizen gaat steeds gemakkelijker en is erg ggoedkoop. Voor twee uur bus, betalen we twee dollar, voor de taxi 3 en voor wederom een bus van twee uur weer twee dollar. In totaal zijn we per persoon 3,5 dollar kwijt voor de hele rit.

In Alausi gaan we morgen vroeg een treinrit door de bergen maken, hopen op wat helder weer :)

Hasta Luego!